گیاهی با برگهای پهن است که در اصل در آمریکای شمالی و جنوبی رشد میکرد و امروزه در سراسر جهان کشت میشود. نام تنباکو به برگهای خشک و بریده شدهٔ این گیاه هم گفته میشود. مصرف اصلی این گیاه تدخین دود حاصل از سوزاندن برگهای خشک آن است که دارای نیکوتین است. این کار با پیچیدن آن در کاغذ یا پیچیدن برگهای برش نخوردهٔ آن به صورت سیگار یا سیگار برگ یا ریختن آنها در سر قلیان و تدخین (کشیدن) آنها انجام میشود.[۱]
این گیاه بهطور معمول پانزده تا صد سانتیمتر رشد میکنند، برگهای آن بزرگ و پهن بوده و حدود نیم متر ارتفاع دارند که دارای شیرهٔ چسبندهای است.خشک کردن تنباکو به روش آفتابی در منطقهٔ بسطاماستان آذربایجان غربی
در اواخر قرن پانزدهم میلادی پس از آن که کریستف کلمب قاره آمریکا را کشف کرد، توانست شیوهٔ استعمال تنباکو را از سرخپوستان بیاموزد. از نظر سرخپوستان تنباکو گیاهی مقدس بود و آنها را با عالم ارواح ارتباط میداد. تنباکو به اقتصاد آمریکا کمک شایانی کرد و به اروپا و سپس دیگر نقاط جهان راه یافت.[۱]
این محصول، یک کالای با ارزش در اقتصاد کشورهایی چون کوبا، هند، چین و ایالات متحدهٔ آمریکا است.
آلکالوئید نیکوتین معمولاً به عنوان جزء اصلی تنباکو شناخته میشود، امّا نیکوتین خود به تنهایی اعتیادآور نیست. به نظر میرسد که واکنش بین بتا کربولینها و نیکوتین عامل بیشتر خواصّ اعتیادآور مصرف تنباکو است. تأثیرات زیانآور تنباکو حاصل از هزاران ترکیب مختلف موجود در دود آن مانند پولیسیکلیک آروماتیک هیدرو کربن (مثل بنزپیرن)، فرمالدهید، کادمیم، نیکل، آرسنیک، نیتروسامینهای مخصوص تنباکو (TSNAs)، فنولها و بسیاری دیگر است.[۱]
محبوبیت این کالا پس از رفتن اروپاییها به آمریکا، باعث رونق اقتصادی مناطق جنوبی ایالات متّحده شد، تا آنکه کشت پنبه جای آن را گرفت. بعد از جنگ داخلی آمریکا، به علّت تغییر در تقاضا و نیروی کار، تولید سیگار رونق گرفت. این محصول جدید به سرعت باعث رشد شرکتهای ذینفع در صنایع تنباکو شد. بیش از ۷۰ نوع گیاه تنباکو در خانوادهٔ نیکوتیانا وجود دارد. کلمهٔ نیکوتیانا (و همچنین نیکوتین) به افتخار ژان نیکوت، سفیر فرانسه در پرتغال، که در سال ۱۵۵۹ این مادّه را به عنوان یک دارو به دربار کاترین دِه مِدیچی فرستاد، بر این مادّه نامگذاری شد.[۱]
مصرف تنباکو توسّط ۱٫۱ میلیارد نفر تجربه شدهاست، یعنی تقریباً ۱/۳ جمعیّت بالغ زمین. سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرده که تنباکو بیشترین علّت مرگ قابل پیشگیری در جهان است، و تخمین زده که اکنون عامل مرگ ۵٫۴ میلیون نفر در سال است. میزان مصرف تنباکو در کشورهای توسعه یافته، بدون تغییر مانده یا کاهش داشتهاست، امّا در کشورهایی مانند ایران در حال افزایش است