تنباکو برلی

تنباکو برلی

کشاورزی از اهالی اوهایو برای اولین تنباکو برلی را کشت کرد. این کشاورز، مقداری بذر تنباکو کنتاکی را پرورش داد. در آب و هوای جدید محصول جدید، در مقایسه با تنباکوی کنتاکی دارای برگ‌های نازک‌تر و در مقایسه با تنباکوی ویرجینا ضخیم‌تر بود. در سال 1864 این کشاورز در توتون و تنباکو تحولی ایجاد کرد. تنباکو بوجود آمده، امروزه تحت عنوان تنباکو برلی شناخته می‌شود.

تنباکوی برلی،یکی از محصولات مهم نقدی در غرب کارولینای شمالی و همچنین در آپالاچیا و تِنِسی بوده است. در بسیاری از مناطق کوهستانی، در مزارع کوچک این محصول کشت و عمل آوری می‌شده است.

تنباکوی برلی،انقلابی در صنعت در شرق تِنِسی و غرب کارولینای شمالی ایجاد کرد. در گرینویل،باعث ایجاد انقلاب کشاورزی شد و محصولات،تولید و کیفیت را به طور قابل توجهی تغییر داد.

این نوع از تنباکو،نوعی تنباکو سبک و طلایی است که در هوا خشک می‌شود. این تنباکو در مقایسه با سایر تنباکوها رنگ روشن تری دارد. این محصول در رنگ‌های قهوه‌ای روشن و شکلاتی موجود می‌باشد.

این محصول، حاوی 1.5 تا 3 درصد نیکوتین و کمتر از 1 درصد شکر می‌باشد.مقدار شکر و نیکوتین در انواع مختلف تنباکوی برلی متفاوت می باشد. طعم تلخی و تندی آن با کمبود شکر توجیه می‌شود. معمولاً به تنباکو برلی شکر اضافه می‌شود تا طعم تند و تلخی آن کاهش یابد. این نوع از تنباکو با انواع دیگر توتون و تنباکو ترکیب می‌شود تا دودی مخلوط، ملایم و خوش طعم ایجاد شود.

تنباکو برلی قرن‌ها کشت شد و محبوبیت یافت. این محصول در دهه 1990 با کاهش تقاضا و تولید مواجه شد، با این حال کشاورزان محلی به کشت این محصول ادامه دادند. در کانادا این تنباکو به دلیل وجود محتویات قند اضافه با ممنوعیت‌‌هایی روبه رو شد.

این تنباکو به همراه تنباکو و توتون شرقی  در تولید سیگار استفاده می‌شود. تنباکو برلی توسط افراد سیگاری که از دود زیاد و ناملایم لذت می‌برند،مصرف می‌شود.